Bordeaux’ya gitmeden önce Barcelona’da yaşadığım bir olayı anlatacağım.
Bunu iki hafta önce cuma günü Barcelona Havalimanı’nda yaşadım.
Fransa’nın Bordeaux şehrine uçmak üzere Barcelona Havalimanı’na geldim.
O akşam Kavaklıdere Yönetim Kurulu Başkanı Ali Başman ve iki kızının davetine gidip, orada aldıkları iki bağı ziyaret edecektik.
BARCELONA’DAN SCHENGEN BÖLGESİNE UÇACAK T.C. VATANDAŞLARINA UYARI
Barcelona’ya gidecek T.C. vatandaşlarına önce şunu söyleyeyim.
Eğer buradan Iberia Havayolları ile Schengen bölgesinde bir başka ülkeye uçmak istiyorsanız, bu yazımı dikkatle okuyun.
(*) BİR: Bu havalimanının check-in bölümlerinde hiçbir görevli bulunmuyor.
Yani bütün check-in işlemlerinizi otomatik olarak kendiniz yapmanız gerekiyor.
Buna valizinizin üzerindeki barkodu yapıştırmak da dahil.
VALİZİNİZİN BARKODLU KUŞAĞINI YAPIŞTIRIP KENDİNİZ HAREKETLİ BANDA KOYACAKSINIZ
(*) İKİ: Bu işlemi yaptıktan sonra valizinizi, check-in bölmelerinin yanındaki yürüyen bandın üzerine yine kendiniz bırakıyor ve yapıştırdığınız barkodu yanda asılı duran optik okuyucuya okutuyorsunuz.
Buraya kadar normal.
Bu işlemi otomatik olarak yapmayı bilmiyorsanız, otomatik check-in makinalarının bir tanesinde bir görevli var size yardımcı oluyor.
Ama valizinizi yürüyüş bandı üzerine koyma faslına gelince, oradan sonra artık yapayalnızsınız.
T.C. PASAPORTUNUZ VARSA YÜRÜYEN BANT VALİZİNİZİ KABUL ETMİYOR
Benden önceki yolcular valizlerini koydular ve gönderdiler.
Ancak benden önceki bir İngiliz kadının valizi geçmedi. Bant hareket etmedi, valiz yerinde kaldı.
Birkaç kere denedi olmadı.
Geri çekilip sırayı bana verdi.
Ben de valizi koyup, kendi elimle yapıştırdığım barkodlu etiketi optik okuyucuya okutmak istedim.
Kırmızı bir çarpı işareti çıktı.
Birkaç kez denedim, yine aynı işaret.
UÇUŞ SAATİ YAKLAŞIYOR VE ÇEVREDE BİR TEK GÖREVLİ YOK
Bu arada uçağın kalkış saatine doğru dakikalar hızla ilerliyordu.
Etrafta bunu soracağım bir görevli yoktu.
Etrafa bakıp bir insan aramaya başladım ve tam karşı tarafta bir check-in bankosunun arkasında bir kadın görevli gördüm ve içgüdüsel bir yönelişle ona doğru yürümeye başladım.
Aynı anda İngiliz kadın da bana takıldı ve birlikte o görevliye gittik.
İçgüdüsel bir şekilde doğru yere gitmişiz.
İNGİLİZ KADININ SORUNU FAZLA AĞIRLIKTI AMA BENİMKİ FARKLIYDI
Önce İngiliz kadının pasaportunu aldı.
Meğer valizi 20 kilodan fazlaymış.
Ona bir ödeme yaptırdı.
Sonra benim pasaportumu aldı.
Valizim 17 kiloydu ve fazlalığı yoktu.
Meğer benim valizimi başka nedenle kabul etmemiş.
Pasaportumdaki Schengen vizesini okuttu.
SCHENGEN’E GİRDİM ARTIK BAŞKA KONTROL YOK DÖNEMİ BİTMİŞ
Normal olarak Schengen bölgesi içi uçuşlar iç hat sayıldığı için pasaport kontrolu olmuyordu bugüne kadar.
Galiba bu dönem kapanmış.
Anlayacağınız, Türkiye’den gidiyormuşum gibi bir vize kontrolünden geçtim.
Bunu niye bu kadar uzun yazdım derseniz, şundan.
BİZ TÜRKİYE VATANDAŞLARI ARTIK ŞUNU KABUL ETMELİYİZ
Vizemizi alıp Schengen bölgesine girsek de artık rahat yok.
Her ülkeden geçişte yine dış hat muamelesi göreceğiz.
6 milyon Suriyeli ve Afgan göçmen ile, ülkemizdeki insan hakları konuları ve ekonomik krizin T.C. pasaportuna yaptığı kötülük işte bu.
Ve bunu kimse bana “Herkes bize düşman” demagojisiyle açıklamaya kalkmasın.
Neyse asıl konuma geçeyim.
KAVAKLIDERE AİLESİNİN ÜÇ VE DÜRDÜNCÜ KUŞAĞI İLE İKİ GÜN
Bordeaux’ya gitme nedenim, Kavaklıdere firmasının orada satın aldığı iki bağı ziyaret etmekti.
Bu bağların içinde iki de şato var.
Biri Chateaux La Croix Lartique öteki Chateaux Claude Bellevue.
İki bağın toplamı 180 dönüme yakın.
Bordeaux’nun en kıymetli iki bölgesinden biri olan Saint Emilion kasabasına 5 km mesafede iki bağ bunlar.
Ancak bölgenin hemen sınırında Cote de Castillon adlı ayrı bir bölge olarak kabul ediliyor.
TÜRKİYE VE DÜNYADA BAĞCILIKTA KADINLAR DÖNEMİ BAŞLADI
Kavaklıdere ailesinin artık dördüncü kuşağı görevde.
Ve dördüncü kuşak artık kadınlara emanet.
Türk bağcılığında resmen kadınlar dönemi başladı.
Kavaklıdere dışında ikinci büyük aile olan Doluca’nın yeni kuşağının en önde gelen üyesi Sibel Kutman.
Ali Başman’ın büyük kızı Cevza, pazarlamanın başında.
Küçük kızı Aslı ise üretimde.
Bordeaux’daki bağlarda o çalışıyor.
BİR ORTA ÇAĞ KÖYÜNÜ ANDIRAN TÜRK ŞATOSU
Ailenin satın aldığı Bellevue şatosu, tam bir Orta Çağ köyünü andırıyor.
Çok büyük bir bahçe içinde 4 ayrı bölümden oluşan küçük bir köy adeta.
Hemen arkasında küçük bir yerleşim birimi ve kilisesi var.
Gerisi sadece sessiz üzüm bağlarından oluşan bir tabiat.
Bakımlı üzüm bağları.
İnsan son zamanlara kadar tamamen bir erkek sektörü olan bağcılıkta kadınların yükselmesini görünce gurur duyuyor.
DEV VİSKİLERİN BAŞINA RAKICI BİR TÜRK KADINI
Şirkette ayrıca çok sayıda kadın çalışıyor.
Keza Can Ortabaş’ın Urla bağlarında da kadın çalışan oranı yüzde 40’lara geldi.
Dünyanın en büyük içki şirketi olan Diageo’nun 7 çok ünlü viski markasının üretiminin başına da geçen yıl bir Türk kadını getirildi.
Bu markalar arasında Talisker, Lagavulin, Oban, Coal Ila, Glenkinchie gibi bütün dünyada bilinen dev markalar var.
Üstelik Duygu Beypınar bu göreve rakı damıtım alanında çalıştıktan sonra yükseldi.
TOSCANA’NIN EN HEYECAN VERİCİ ŞARAPLARINI 4 KADIN ÜRETİYOR
Dünyanın en tanınmış içki uzmanlarından biri olan Jancis Robinson 30 Mayıs günü, İtalya’nın Toscana bölgesindeki ‘En heyecan verici ve en üst düzey şaraplarının bazılarını 4 kadının ürettiğini yazdı.
ABD’de ‘Wintage Wine Estates’ denilen üç beş yüz milyon dolarlık dev içki şirketinin başında Terry Wheatley adlı bir kadın var.
Yine Jancis Robinson’ın verdiği bilgilere göre, dünyanın en ünlü içki dergi ve sitelerinde kadın yazarların oranı hızla artıyor.
Ve en güzel Türkiye bu konuda belki Fransa’dan daha ileri.
Artık dünyanın en ünlü bağcılık merkezi Bordo’da Türk kadınlarının bayrağı yükseliyor.
CUMA GÜNÜ AYNI UÇAKTA BAĞ SAHİBİ BİR TÜRK DAHA VARDI
Buna ek olarak şunu da belirteyim.
Fransa’da üzüm bağı alan Türklerin sayısı dörde çıktı.
Geçen Cuma İstanbul’da Bordeaux’ya uçan THY uçağında, orada bağ sahibi bir Türk daha vardı.
Ünlü ressam İsmail Acar.
Ayrıca Chamlıca ve Yedi Bilgeler’in sahipleri de Fransa’da bağ satın aldı.
SAINT EMILION’DAKİ FELSEFE TOPLANTISININ İLGİNÇ KONUSU
Bordo şehrine daha önce gitmiştim. Ama Saint Emilion bölgesine ilk defa gidiyordum.
Bordeaux’dan Castillon’a kadar 80 km yol boyunca tanıdığım birçok ünlü şatoyu gördüm.
Herhalde biliyorsunuz, burada şato denince aklınıza öyle Bavyera Kralını Ludvig’in şatoları gelmesin.
Bunlar bağların içindeki küçük evler.
Saint Emilion, Orta Çağ’dan kalma bir kasaba.
Neredeyse her beş dükkândan biri bölgenin bağlarında üretilen içkileri satıyor.
Biz oradayken kasabada büyük bir felsefe toplantısı yapılıyordu.
Konusu da “Jeu’dü..”
Yani “Oyun…”
Vaktim olsaydı izleyecektim.
Felsefede ‘Oyun’ konusu hep çok ilgimi çekmişti.
Gençliğimde Huizinga’nın oyun teorisi üzerine yazdığı kitapları okumuştum.
BAĞLARIN ARASINDA DOLAŞMAK TAM BİR MEDİTASYON ETKİSİ
Bağların bulunduğu bölgede müthiş bir sessizlik ve huzur var.
Kavaklıdere’nin satın aldığı Bellevue şatosunun bir bölümü haftalık kiraya veriliyor.
Meditasyon için ideal bir yer.
Kısaca bağların arasında iki gün dolaşmak bana çok iyi geldi.
İnsan Türkiye’deki siyasi vuvuzellanın dışına çıkınca huzur buluyor.
Orada bir kere daha anladım ki;
Siyaset, siyasetçisiyle, konuşan kafasıyla, yazan kafasıyla, siyasi kahve köşesi konuşmaları ve geyik muhabbetiyle hepimizin üzerinde çok boğucu bir baskı oluşturuyor.
Zaman zaman kaçmak sağlığa iyi gelir diye düşünüyorum.
BU DEFA BORDEAUX’YA BİRLİKTE GİTTİĞİM GAZETECİLERİN ADINI VERMEYECEĞİM
Bu ziyareti çok renkli bir gazeteci grubuyla yaptım.
Aralarından bir tek Mehmet Yalçın’ın adını vereceğim.
Çünkü onunla bağları gezmek çok öğretici bir şey. Okula gitmiş gibi oluyorum. Türkiye’de içki kültürünü en iyi bilen üç beş insandan biri.
Beraber gittiğimiz öteki gazetecilerin adını vermiyorum.
Çünkü verdiğim zaman, o geziye gelmeyenler anında taarruza geçiyor.
O yüzden bu defa sadece şunu söyleyeceğim:
“Çok renkli, çok arkadaşça harika bir anonim grup…”
Tabi aralarında, tam kafa dengi harika kadın gazeteciler vardı…
Sohbet iyiydi yani…
Hepsine birer nazar boncuğu veriyorum ki, kendini etik sanan vuvuzella kabilesinin hasetlik oklarıyla delik deşik olmasınlar…
